VW UP! Forum Nederland

Kreeg gisteren een telefoontje dat ik (samen met mijn lieve ega) een van de gelukkigen ben om te mogen deelnemen aan dit SEAT event.

Wat houdt dit in?

Het CUPRA event is een 2-daags event waar u zich voor kunt inschrijven met maximaal 2 personen. U zult heen (óf terug) rijden met de SEAT Leon CUPRA 280 in konvooi naar Nürburg. Tussendoor zullen er allerlei leuke stops plaatsvinden!

U gaat een rit maken door de Eifel (ca 230km), u geniet van heerlijke lokale wijnen tijdens een wijnproeverij en als hoogtepunt: u maakt een rit onder professionele begeleiding op de Nordschleife.

De meest intense CUPRA beleving met Scenic Drive door de Eifel en als hoogtepunt een rit over de Nordschleife. Vervoer heen of terug met een SEAT Leon CUPRA 280. Een overnachting op Landgut Strumpffabrik. Diner, ontbijt en hapjes & drankjes tussendoor. Een proeverij van lokale wijnen.

Ook worden er opnames gemaakt voor een TV-programma en zal Autovisie een uitgebreid verslag gaan maken.

Zo kicke zeg! Jaloers! Blijf een liefde houden voor de Leon!

Leuk, alleen die wijnproeverij snap ik niet helemaal...

StefanK-Mii schreef:Leuk, alleen die wijnproeverij snap ik niet helemaal...

Is gewoon een onderdeel van het raamprogramma.

Xanderv schreef:Zo kicke zeg! Jaloers! Blijf een liefde houden voor de Leon!

Blijf ook liefhebber van SEAT's.
Heb er reeds meerdere gehad (Cordoba sx, Toledo (2×), Arosa, Altea, Ibiza (2x), Exeo 2.0 Tsi).
Heb ook eens een privél op rondleiding in Martorell gehad.

Ben echt niet jaloers.Nee hoor echt niet

Jos Bosch schreef:Ben echt niet jaloers.Nee hoor echt niet

Mocht je vriendin nou ineens geen zin hebben dan ken ik nog wel iemand!

Petrolhead Tom schreef:Mocht je vriendin nou ineens geen zin hebben dan ken ik nog wel iemand!

Dat vind ik lief van je Tom.......

Belofte maakt schuld.

Hier deel 1 van mijn verslag.

SEAT Intense Cupra Event

Op de site van Autovisie had ik de oproep gezien dat er door SEAT Nederland een intense Cupra Event georganiseerd ging worden. Mij leek het erg leuk hieraan deel te nemen en mijn vrouw Miriam was ook meteen enthousiast. De eigen bijdrage voor deelname was 280 euro per persoon (evenveel als het aantal pk’s dat de Leon Cupra heeft).

Na aanmelding maar afwachten of we tot de uitverkorenen zouden gaan behoren. Tussendoor nog een e-mail gehad met het verzoek mijn telefoonnummer door te geven. Een goede week later werd ik gebeld. Nadrukkelijk werden de voorwaarden (beschikbaar zijn, akkoord zijn met foto en video opnamen, kosten bijdrage, enz) nogmaals onder de aandacht gebracht. Met alle voorwaarden waren wij akkoord, dus aan het einde van het gesprek, kreeg ik te horen dat we mee mochten doen. Vanaf dat moment nog enthousiaster.

De factuur betaald en daarna per post nog een brief gekregen die wij moesten ondertekenen voor akkoord met de deelnemersvoorwaarden.
Op 5 augustus was het dan zover. Om 14:00 uur waren we welkom in de showroom van SEAT Leusden. Hier werden we vriendelijk ontvangen en onder genot van een kop koffie met iets zoets erbij, werd gewacht totdat iedereen aanwezig was. In totaal gingen er 10 koppels mee. Miriam was opgelucht dat er nog 3 andere dames meegingen. Ik vond het leuk om ook een van de collega leden van het SEAT-Online forum, Roel, te ontmoeten. Tsja, nou kon hij ook zien wie achter de nickname “el coche SEAT” (“de auto SEAT”) schuil ging. Dat ben ik dus. Ondanks dat ik op het moment een VW Polo blueGT en een VW white UP rijden, blijft mijn hart (en emotie) bij SEAT.

De directeur SEAT Nederland gaf een korte toespraak waarna een van de instructeurs van Rensportschool Zandvoort een korte toelichting gaf. Buiten stonden 10 Cupra’s (8 met DSG en 2 met handbak) te glimmen en klaar voor de tocht (ruim 300 kilometer) naar Landgut Strumpffabrik bij Kerpen in de Duitse Eifel. Er waren in totaal 4 instructeurs, dus werden er 4 groepen gevormd. Miriam en ik hadden Cupra 7 (met DSG automatische versnellingsbak) uitgekozen en werden toebedeeld aan instructeur Dolf. Voor vertrek even het Gsm-nummer van de instructeur geprogrammeerd, dit in het geval dat er onderweg een bijzonderheid zou zijn. Snel de spullen uit onze eigen auto omgeladen naar de Cupra en geïnstalleerd achter het stuur. Vanuit SEAT stonden erin de middenconsole 2 flesje water klaar en lag er ook (mochten we onze groep kwijt raken) nog een route beschrijving. Peter (Manager SEAT LEON bij PON) volgde in een LEON FR als zogenaamde bezemwagen, dit voor het geval dat een onvoorzien iets zou zijn gebeurd.

Een schitterend beeld om de colonne Cupra’s te zien vertrekken. In de dorpen die we doorkruisten voordat we op de snelweg waren, werd vaak opgekeken door de omstanders. Er werd met een stevig tempo doorgereden, dus de snelweg was rap bereikt. Het was mijn eerste ervaring met de DSG versnellingsbak en ik moet zeggen dat ik er snel aangewend was. Zeker bij een auto met zo’n vermogen en kracht als de Cupra is het heerlijk rijden. Zo snel kan je zelf gewoon niet schakelen.

Op de autosnelweg meteen de aanwezige adaptive cruise control uitgeprobeerd. Het was wel vreemd dat de auto zelf vaart minderde bij het te kort naderen van een voorganger. Echter het systeem werkte perfect. Bij versnellen van de voorganger versnelde de auto tot de ingestelde snelheid. Heerlijk comfortabel.
Nadat we bij Venlo de grens waren gepasseerd, werd de snelheid iets opgevoerd en kon je de acceleratie van de Cupra goed uitproberen. Zonder moeite werd direct op het gaspedaal gereageerd en versnelde de Cupra met een stevige duw in de stoel. Dit was een verslavend gevoel.

Bij een tankstation annex raststätte werd een bestuurders wisseling uitgevoerd. Met enige twijfel nam Miriam plaats achter het stuur. In het begin was het voor haar wel vreemd, maar ook zij was snel aan de kracht van de Cupra gewend. Het rijden op de snelweg was sowieso een feest met de Cupra. Maar na de snelweg kwamen de kronkelwegen door de Eifel. Met een grote glimlach op haar gezicht, bleef Miriam moeiteloos de 2 andere Cupra’s van onze groep bij. Wat genoot ze van het rijden en gaf ze aan dat ze veel plezier beleefde.

Maar ook aan deze rit kwam een einde toen we uiteindelijk bij Landgut Strumpffabrik arriveerden. Door Bernadette van PON Eventburo werden we vriendelijk ontvangen. Ook de Nederlandse eigenaresse Kiki van de Strumpffabrik stond klaar voor een open ontvangst. Voor iedereen lag een Cupra T-shirt en lanyard klaar. Na een paar lekkere hapjes van het mooie buffet en een verfrissend drankje, begeleidde Kiki ons naar onze kamer. Toen we onze namen zeiden en zij op de lijst had gekeken, kregen we te horen dat we de mooiste kamer kregen. Het bleek de bruidssuite te zijn. Er zonder te overdrijven, dit was echt een super grote bijzonder ingerichte kamer. De badkamer met een 2 persoonsligbad en aparte regendouche was even mooi.

Na een heerlijke frisse douche was het alweer snel tijd voor het diner. Met heel veel smaak hebben we van het geweldige 3 gangen menu genoten. Een lekker glaasje Duitse wijn ontbrak ook niet. Op een bepaald moment was tussen de gangen van het menu door, het geproduceerde geluidsvolume van de gesprekken zodanig luid, dat Miriam tegen mij zei: “Wist niet dat ook mannen zo’n lawaai konden maken”. Denk dat iedereen al de belevenissen en ervaringen kwijt moest.

Na genoten te hebben van een heerlijk toetje en een lekkere kop koffie, werden we vriendelijk uitgenodigd om buiten bij het kampvuur plaats te nemen. Hier werd met veel lachen en plezier de dag afgerond. Om toch enigszins fit de volgende dag in te gaan, zijn we niet te lang blijven hangen.

Helaas de nacht niet bijzonder veel geslapen, zal wel te maken hebben gehad met de adrenaline van de rit, het ongewend bed en de lichtinval op kamer. In de lobby stond een mooi en lekker ontbijt buffet klaar. Heerlijk op het gemak ontbeten en daarna rustig de bagage gehaald en weer in “onze” auto geladen. Afscheid genomen van Kiki en haar man.

Voor de ochtend stond een rit van ruim 200 kilometer door de Eifel op het programma, waarna we uiteindelijk bij de Nurbürgring zouden eindigen. Miriam gaf aan dat ze er geen probleem mee had als ik de gehele ochtend zou rijden. Dat was niet aan dove mans oren besteedt. Wat een heerlijke rit en hierdoor heb ik enorm kunnen genieten van de geweldige SEAT Cupra. Er zat ook een stuk redelijk rustige autosnelweg bij. Hier was de Cupra vlot op snelheid.

Na een van de korte stops, kwam de instructeur Dolf bij ons in de auto. Hij gaf uitleg over de manier van remmen en dat professionele rijders op een andere remden dan de gewone rijders. Hij gaf aan dat als je sportief wilt rijden dat in het begin fors wordt geremd en dat je naderhand zachter doseert. In het gewone verkeer remt men vaak in het begin zacht en wordt de druk op het laatst pas opgevoerd. Ook het aansturen van bochten werd uitgelegd en tijdens de rit werd de theorie meteen in praktijk gebracht. Tijdens het rijden kwamen we ook een van onze Zuiderburen (die met de witte nummerplaat en rode letters en cijfers) tegen, die plots zonder richting aan te geven toen we al naast haar zaten, wou afslaan. Omdat we in het Zuiden wonen zijn Miriam en ik er altijd beducht op als we auto met zulke kentekenplaten tegenkomen. Gelukkig was mijn ingreep snel genoeg en werd een botsing voorkomen.

Nadat alle auto’s waren voorzien van een volle tank, werd het laatste stukje naar de Nurbürgring afgelegd. Een gedeelde van een parkeerplaats vlak bij de Ring was voor ons afgezet. Daar stond Bernadette ook weer voor ons klaar met een fijn lunchpakket. In de 3 eigen auto’s van de importeur (de andere auto’s zijn bij dealers geleend) werden tijdens de lunch camera’s gemonteerd. Dit zodat wij naderhand ook nog opnames van onze eigen rit op de Nordschleife krijgen toegestuurd. Tijdens de lunch hoorde je en zag je op afstand auto’s op het circuit rijden. En alleen al het lopen op de parkeerplaats was als autoliefhebber al een feest. Allerlei dure sportwagen merken stonden daar alsof het dood normaal was. Een kleine opsomming (Porsche, Aston Martin, Ferrari, BMW, AUDI, enz). Wat een kapitaal aan dikke auto’s.

Het middagprogramma bestond uit drie delen. Hiervoor werden we opnieuw in 3 groepen verdeeld. Onze groep begon met een bezoek aan de het historische Fahrerlager en een tour rond het circuitgebied. Tijdens het bezoek aan het circuitgebied hebben we alle 3 de Cupra’s zien voorbij komen. Het was druk op het circuit en de ene snelle bak naar de andere kwam voorbij. In het historische Fahrerlager kon je de geschiedenis van de Nurbürgring opsnuiven. Een geweldige geschiedenis.

Deel 2 van mijn verhaal volgt zodra ik weer tijd heb. Hoop dat jullie leesplezier hebben.

Gaaf verslag ben benieuwd naar de volgende delen. Rij instructeur toevallig Dolf Dekking?

Petrolhead Tom schreef:Gaaf verslag ben benieuwd naar de volgende delen. Rij instructeur toevallig Dolf Dekking?

Dank je Tom. Ja, Was Dolf Dekking. Toffe gast.
Hoop volgende week tijd te vinden voor deel 2.

Daar heb ik ook niks dan goeds over gehoord! Gaaf!

Heel leuk verslag van dus een geweldige rit.

Ik ken het een beetje, want met de Golf club (niet die van dat balletje meppen, lopen, balletje meppen lop......) gaan we ook elk jaar naar de ring. Doen we in 1 dag, maar is elk jaar weer een belevenis.

Ben benieuwd naar deel II!

Mooi verslag, en een uniek leuke ervaring natuurlijk

@Tom Ik heb een tijdje terug met Dolf naast mij menig rondje over Niederrhein (onderdeel drift en daarna rally) mogen doen in een 325i. Het is een zeer prettige, rustige en gedreven instructeur. Kleine tips maakte zeer grote verbeteringen

Was dus niet voor niks jaloers

Schitterend verhaal Rense en ben benieuwd naar deel 2.

Jos.

Mooi verhaal, ben benieuwd naar deel 2 en je foto's...

Deel 2 (tevens laatste deel)

Nadat we weer terug waren op de verzamelplaats, was het onze beurt voor de ronde op de Nordschliefe. Ieder kreeg een zogenaamde balaclava (helmmuts) uitgereikt en kon daarna een passende helm uitzoeken. Op naar de Ring. Omdat er een zogenaamde trackday was, mochten we niet met meer dan 2 personen in de auto. Omdat ik eerst zou rijden, is Miriam ondertussen naar de vertrekplek gelopen. Samen met Dolf ben ik naar de startplaats gereden. Voordat we het circuit op mochten moesten we een registratie band laten waarmee we aantoonden dat we getekend hebben voor de voorwaarden om op het circuit te mogen rijden.

De adrenaline spiegel begon steeds meer op te lopen. Dolf gaf kort nog een aantal instructies. Hij zei: “Als ik remmen zeg, dan moet je ook echt remmen” en “Remmen, remmen betekent vol op de rem”. Zo begon ik aan mijn ronde over de 21 kilometer lange Nordschleife. Veel echt lange rechtdoor stukken waren er niet bij. In de spiegels zag je snelle bolides aankomen vliegen, even langszij laten gaan en dan weer rap door. Dolf zijn commentaar en rijinstructies gaf hij heel rustig en duidelijk. “Niet schrikken, zometeen zal ik het stuur even overnemen om een soort kombocht in te sturen” en “Geef maar gas bij” of “Remmen, remmen”. Wat een belevenis die ronde, waarbij de circuitkennis van de instructeur zeer goed van pas kwam. Als ik zonder hem zou hebben gereden, was ik nooit zo vloeiend rond gegaan. En had ik zeker niet gedurfd om op sommige plekken plank gas te geven. Echt grote fun, maar aan de 21 kilometer kwam weer een einde. Dolf feliciteerde me nog met mijn eerste ronde Nordschleife. Met een grote smile op het gezicht stapte ik uit. Was ein Erlebnis!!

Op de startplek stond stond Miriam al licht gespannen te wachten voor haar eerste ronde op de Nordschleife. Alles goed ingesteld en vertrekken maar. Zelf was ik zeer benieuwd hoe haar het rijden op de Ring zou bevallen. In spanning stond ik te wachten wanneer ze weer terug was. In de tussentijd was een van de andere deelnemers al weer retour. Hij voelde zich in de ochtend al niet lekker en had zich tijdens zijn eigen ronde helemaal misselijk gereden. Hij ging met gezwinde spoed, snel naar de toilet om iets weg te werken. Ondertussen was Miriam kwam Miriam onder goed begeleiding van Dolf ook al terug. Haar gezicht sprak boekdelen, wat een geweldige ervaring.

Nu was het tijd om de rollen om te draaien. Een ronde meerijden met instructeur Dolf achter het stuur. Hier kan ik kort over zijn: “Wauuuw”. Ten eerste wat een geweldige chauffeur die de Ring op zijn duimpje kon, ten tweede wat een geweldige auto die SEAT Leon Cupra. Om met een niet geprepareerde standaard auto met zo’n snelheid over de ring te kunnen rijden, gewoon geweldig. Had het gevoel dat we soms gewoon opstegen en dat we met 4 wielen van de grond kwamen.

Na terugkomst was het weer wisselen en ging Miriam als bijrijder met Dolf een ronde mee. Zij was minstens zo enthousiast over de ronde als ik. Wat een belevenis. Maar veel tijd om haar te spreken had ik niet, omdat de tank van de auto in het rode bereik was, reden zij meteen door. Na 8 rondjes Nordschleife en een klein aantal kilometers op de gewone weg was de tank alweer leeg. Tsja, je vraagt het maximale, dan wil zo’n tank ook snel leeg zijn.

Ik trof Miriam weer op de parkeerplaats. Met onze nummer 7 Cupra zijn we met een aantal andere deelnemers naar het volgende onderdeel van het programma gereden, een bezoek aan de Nurbürg toren . Van boven op de toren had je een schitterend uitzicht over de omgeving. Ver weg zag je tussen de bomen, nog een stuk van de Nordschleife. Je hoorde de hele tijd de geluiden van de auto’s op de Ring. Daarna nog even lekker een glaasje fris gedronken op een mooi terras.

Aansluitend zijn we naar het restaurant “Pistenklause” vertrokken. Daar was de verzamelplaats van alle deelnemers. We moesten onze spullen uit de auto halen en de sleutel van “onze” Cupra weer inleveren. In dit restaurant waren al veel beroemde coureurs op bezoek geweest, zoals Ayrton Senna, Niki Lauda , Mikka Häkkinen, enz. Nadat iedereen gearriveerd was, namen we afscheid van de instructeurs. Zij moesten verder omdat de tweede groep deelnemers al met de bus bij de Strumpffabrik was gearriveerd. Snel werd de bestelling van de pizza’s opgenomen. Geanimeerd werd door iedereen gesproken over de belevenissen van de afgelopen 2 dagen. Zonder te veel te zeggen was het echt een Intens SEAT Cupra Event.

Na het nuttigen van een heerlijke pizza met als afsluiting een lekkere kop koffie, was de tijd aangebroken om met de intussen gearriveerde bus, naar Leusden te vertrekken. Onze gastvrouw in bus was Laura en zie heette ons hartelijk welkom. Onderweg werden verzorgt met drankjes en een versnapering. Na goed 3 uur rijden waren we rond 22:30 uur in Leusden. Nadat we onze spullen hadden opgeladen, snel op weg naar huis (nog een ritje van 2 uur).

Zoals uit mijn verhaal mag blijken, is de deelname een grote belevenis en ervaring geweest. De organisatie door SEAT Nederland was perfect. We hebben INTENS genoten.